Hacettepe Batı Yüzü - İlk Kış Tırmanışı

• Yazdır
• e-Posta

Ayrıntılar

Salı, 19 Mart 2013 21:34 tarihinde yayınlandı.

Rotaya Giriş

YERİ: NİĞDE-ALADAĞLAR

TARİH: 13-20 MART 2008

DAĞIN ADI: HACETTEPE DAĞI BATI YÜZÜ (VARYANT ROTA) İLK KIŞ ÇIKIŞI

EKİP: H. EMRAH ÖZBAY, ADEM MERT

12 MART 2008 buluşma yeri olarak belirlediğimiz Demirkazık Dağevi’nde toplandık. Bu günü dağevinde gerekli hazırlıkları yaparak ve dinlenerek geçirdik.

13 MART 2008 07:00 da kalktık ve 09:25 te dağevinden hareket ettik. Arpalık yaylasına kadar çok fazla karla uğraşmamamıza rağmen çeşmeden Cimbar’ın içine girdikten sonra durum değişti. Oldukça kararsız bir karla uğraşmaya başladık.

Tekepınarı’na kadar olan mesafe boyunca 10’a yakın düşmüş çığ ile karşılaştık. Saat 15:15’te Tekepınarı kamp yerine ulaşmıştık. Yükümüz çok ağır olduğu ve havanın bozma ihtimaline karşı kampımızı burada kurmaya karar verdik. İlk saatler açık olan hava öğleyin kapatmaya başladı. 16:00’da yoğun kar yağışı etkisini gösterdi. Belki ıskalar diye düşündüğümüz hava tahminleri doğru çıkmıştı.

14 MART 2008 tüm gün kar yağışı devam etti. Yerimizde havayı beklemeye devam ettik.

15 MART 2008 saat 10’a kadar yağan kar hareketimize olanak vermemişti. Nitekim kar durduğunda 70 cm. ye yakın kar yağmıştı. Bugünün de burada geçirilmesinin doğru olacağına karar vererek dinlendik ve planları gözden geçirdik.

16 MART 2008 saat 9 civarında kamptan hareket ettik. Amacımız olan Büyük Demirkazık Doğu Duvarı için kampımızı Mevsimlik Göl’e çıkarmamız gerekiyordu. Hareketimiz bu doğrultuda gerçekleşti. Ancak yürüyüşün ilerleyen saatlerinde birkaç kez oturttuğumuz tabakalar, çoğu zaman dizimizin üstünde batan kar ve düşmüş büyük çığlar bize planımızı tekrar gözden geçirmemiz gerektiğini düşündürdü. (Aladağların bu bölgesine kışın çok kez gelmiştim, ancak daha önce hiç bu kadar karla karşılaşmamıştım. 2 hafta önce Kaçkar’daydım. Oradaki kar bile buraya göre azdı. Dağcılar Cimbar’ın ortasındaki çatak kayayı bilir. Çatak kayanın hizasında 4 m. ye yakın kar vardı. Neredeyse gözükmeyecekti.). Biz de biraz daha devam etmeye karar verdik. Nitekim ulaştığımız son noktada Küçük Demirkazık Doğu Yüzü’nden düşmüş oldukça büyük bir çığ önümüzü kapatmıştı. Tekrar bir değerlendirmenin ardından yolumuzu biraz aşağıda bıraktığımız Hacettepe Batı Yüzü’ne çevirdik. Ve kısa bir dönüşün ardından Hacettepe batı yüzü altına geldik. Vadi tabanları kesinlikle uygun değildi. Gözümüze batı yüzündeki yamaçta büyük bir kayanın altı uygun gözüktü. Kayaya sırtımızı yaslayıp kampı kurduk. Günün son ışıkları ile rotayı inceledik. Güneşin yatay ışınlarından gerekli bilgilendirmeyi aldık.

17 MART 2008 rota hakkında fazla bilgimiz yoktu. Sadece iki rotanın varlığını ve kilit ip boyunun derecesini biliyorduk. Kamptan çıkıp yarım saatlik bir yürüyüşle duvarın altına ulaştık. Rotanın girişi sağa diagonal bir rampa olarak kendini belli ediyor.

Hacettepe Batı Yüzü Rota Çizimleri Kırmızı: Emrah Özbay, Adem Mert (İlk Kış Çıkışı) Mavi: Doğan Palut, Olcay Caf Sarı: Süleyman Vardal, Peyami Nazik, Özgür Taşkın

Saat 08:30’u gösterdiğinde güzel bir havaydı ve biz de rotaya girdik. İlk kısımlar soğuk ve ısınmaya çalışmakla geçti.

1. ip boyu: V zorluğundaki bu kısım sağa diagonal tırmanışı içeriyor ve kısa negatif zorlukla setlere ulaşıyor. Kaya blokları ana emniyet için kullandık. 40 m.

2. ip boyu: setlerden 8-10 m. lik oldukça boşluklu bir yangeçiş ve sola doğru ince bir çatlakla kısa kilidi aşarak sete ulaştık. Kaya babası ana emniyet için uygun. V, 25 m.

3. ip boyu: çürük bir başlangıcın ardından gözüken en güzel çatlak hattına doğru ilerledik. Pozitif kısımlarda karla boğuşmamak imkansız. Çatlağın altındaki setten ve kaya babasından emniyet aldık.IV, 40 m.

4. ip boyu: giriş kısmına hızlı bir şekilde girdik. İyi bir nokta ararken setten 4 m. kadar yukarıdayım. 2 nolu stoperden zayıf bir emniyetin ardından giriş zorluğunu aşmıştım(sağdaki pozitiflik dinlenme veriyor). Yukarıdaki kurumuş ardıç ağacına doğru yükselmeye devam ettim. Kilit etabı oluşturan ardıcın altındaki yarım baca. 7-8 m. lik bu problemin ardında ardıcın üstüne çıkış ta kısa problemler içeriyor. Çatlak hattı zorluk açısında bir bütünlük arzediyor.VII- 45 m.

5. ip boyu: çatlak hattını soldan bitirdik (Doğan’ların rotası soldan devam ediyor. Bu yan geçiş çok kar içeriyor ve riskli. Değerlendirmemizin ardından sağda bulduğumuz alternatif hatta doğru ilerledik ve onların rotasından ayrıldık. Tabiî ki bu durumu şehre indikten sonra öğrendik) ve sağdaki sırt hattına doğru yükseldik. Sırt hattına çıkıp bacaya doğru ilerledik. IV+, 50 m.

6. ip boyu: bacanın ilk 8 m. si kısa bir zorluk içeriyor. İp boyu sırt hattında çeşitli yüzey problemleri içeriyor. Askı istasyon kuruyoruz. VI- , 40 m.

7. ip boyu: sırt hattında, yüzeyde kısa zorluklarla tırmanmaya devam ediyoruz. Sola doğru yükselen baca, baldırlarımıza kadar batan karda bizi sete ulaştırıyor(rota sıklıkla tırmanış ayakkabılarımızın kar performansını da test ediyor). Burası aslında rotayı bir günde bitireceğimize umutlandığımız yer. Lakin umudumuz ilerleyen bir saat içerisinde boşa çıkıyor. V, 50 m.

8. ip boyu: sırt hattının izin verdiği kısımlardan tırmanmaya devam. IV, 20m.

9. ip boyu: soldaki çatlak hattına girdim ve devamında dikey tırmandım. Fakat 50 m. sonunda ulaştığım manzara rotayı bugün bitiremeyeceğimizi söylüyordu. Devasa bir kulenin üstündeydim ve daha tırmanılacak birkaç ip boyu daha gözüküyordu. 30 m. kadar geri indim ve en uygun bağlantıdan sola diagonal tırmandım. Bu ip boyunun sonunda uygun bir hatta girmekle beraber geceyi geçireceğimiz yeri de bulmuş olduk. Rotanın batı yüzü olması güneşin son ışıklarını kullanmamız için bize fırsat veriyordu. IV, 50 m. (bivak yeri)

Adem tırmanıyor.	Kilit İp Boyundan Sonra, Orjinal Rotadan Ayrılıyoruz

10. ip boyu: setin üzerinde yüzeylerde tırmanarak ulaştığım kaya babasında emniyet aldım. Bugün bitiremeyeceğimiz kesinleşmişti. Adem bivak yerini hazırlarken, bende ipin birini sabitleyip diğerini yanıma alarak(bivak yalıtımı için) Aladağlar’ın muhteşem kızıllığında ip inişi ile sete ulaştım.

Gece: Giysileri giyip gerekli düzenlemeleri yaptığımızda hava kararmıştı bile. Ve rüzgarda bütün gece kalacağı ziyaretine başlamıştı. Rüzgara sırtımızı verdik ve arasına birkaç taş ve çantadan oluşan bir set yaptık. Biwak belden yukarısını, kaz tuyu tulumumuz ise ancak sarabildiğimiz bacaklarımızı koruyordu. Şişme mat ise sürekli kayma eğilimi gösteriyordu(şişme mat hafif olmakla beraber kaydığı için duvar geceleri için bence ideal değil). Ocağımız kusursuz çalışıyordu.. Rüzgar oldukça şiddetliydi ve her zaman içeri girecek bir boşluk bulabiliyordu. Rüzgarın etkisiyle de bütün gece bivak bizi tokatlamaya devam etti. Bütün gece ayaklarımızı hareket ettirdik. Nitekim geçmek bilmeyen dakikaların ardından güneşi doğurmayı başardık. Kuşkusuz sancılı bir doğumdu. Kahvaltı ve ısınmaya çalıştığımız bu saatler iki dostun sohbetiyle eğlenceli bir sabaha dönüştü. Ve hissiz ayaklar, soğuktan sertleşmiş eklemler ve yorgun bedenlerimizle ama güzel motivasyonumuzla sabit hattaki yolculuğumuza başladık. 

11. ip boyu: rüzgar hızını arttırdı. 10. ip boyunun sonunu oluşturan kaya babasından sola doğru yan geçerek baca sistemine ulaştık. Bu yan geçişte kar bel seviyesinde batıyordu. Bu baca hattının sol yüzündeki çatlaklardan küçük sete ulaştık. Sabahın ilk saatleri için sert pasajlardı. Rotanın bu pasajlarında buzla oldukça uğraştık. Negatif etaplarda kırdığımız buz sarkıtları kırılan cam parçalarını andıran bir sesle boşluğa düşüyordu. V+, 50 m.

12. ip boyu: Yukarıdan düşen kar parçaları kafamıza iniyordu. Rüzgarın hızı oldukça arttı. El ve ayak parmaklarımız uyuşuyor. Buz tırmanışı oldukça güçleştiriyordu. Özellikle yüzey etaplardaki buzlu kısımlar güven hissini ortadan kaldırıyordu. Ulaşılan karlı bir dihedral iyi bir istasyon yeriydi. VI-, VI, 50 m.

13. ip boyu: sağa yukarı tırmanış. II, III , 50 m.

Kilit İp Boyu VII-	Giriş İp Boyu

Sırt hattında devam edip, zirve külahının altına geldik. Buradan ip açmadan zirveye çıktık. Kalan son yiyeceğimizi (fıstık-krokan) yedikten sonra iniş yolumuza geçtik.

Asıl sürpriz bizi inişte bekliyordu. İniş hattı büyük bir çığ parkurunun içinden geçiyordu. Yer yer belimize kadar batan karda 50-60 derecelik eğimde yaklaşık 500 m. lik iki çığ parkurunun arasında, kayadan kayaya ve çeşitli emniyet sistemleri ile geçtik. Bu süre zarfında rüzgar oldukça şiddetlenmiş ve fırtınaya dönüşmüştü, kar yağışı da başlamıştı. Bundan sonra ulaştığımız çanaktan ince vadi sistemini izleyerek(bu kısımda kar oldukça sertti) aşağıya doğru ilerledik. Ulaştığımız noktada 25 m. lik bir iniş ve ardından 15 dk. lık yürüyüşle rota altındaki kampımıza ulaştık. 16:30

18 mart 2008 09: 30 da kamptan ayrıldık ve Teke pınarı’ndan aşağı Cimbar sağ kolunu kullanarak(sulu kar çoğu zaman belimize kadar batıyordu) dağevine 16:00 civarında ulaştık.

FOTOĞRAF GALERİSİ